Οι Ινδιάνοι που το ονόμαζαν Imbi ή Atoka το χρησιμοποιούσαν για διάφορους σκοπούς: επειδή προσέθετε γεύση και βιταμίνες στο κρέας τους, ως κατάπλασμα για την περιποίηση των τραυμάτων τους και ως βαφή για τα ρούχα τους. Οι πρώτοι άποικοι και οι ναυτικοί το χρησιμοποίησαν ως προληπτική θεραπεία κατά του σκορβούτου για περίπου δύο αιώνες.

Από το 1923 κιόλας, πολύ πριν την ανακάλυψη των αντιβιοτικών, Αμερικανοί γιατροί συνταγογραφούσαν το Cranberry για πρόληψη και μείωση των επαναλαμβανόμενων λοιμώξεων του ουροποιητικού. Τότε, πίστευαν ότι η δράση του αυτή οφειλόταν στην όξυνση των ούρων που προκαλείτο από το ιδιαίτερα χαμηλό pH του χυμού του φυτού. Το 1984 δόθηκε η επιστημονική εξήγηση για τη δράση του φυτού. Στην πραγματικότητα, η λήψη του Cranberry μεταβάλλει τη χημική σύσταση των ούρων με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η προσκόλληση των βακτηρίων, ιδιαίτερα των Escherichia coli (E. Coli), στα τοιχώματα της ουροποιητικής οδού. Η δράση αυτή μοιάζει να οφείλεται στην ύπαρξη διαφόρων ουσιών π.χ. του ιππουρικού οξέος και των προανθοκυανιδινών (συμπυκνωμένες τανίνες) με μεγάλο μοριακό βάρος. Το Cranberry αποτελεί λοιπόν μια καινούργια εναλλακτική προσέγγιση στην πρόληψη των λοιμώξεων του ουροποιητικού περιορίζοντας τη λήψη αντιβιοτικών και τις ανεπιθύμητες ενέργειες που τα συνοδεύουν. Πρόσφατες κλινικές μελέτες δείχνουν ότι η χρήση του Cranberry έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του αριθμού των λοιμώξεων του.

Συμβουλή: Όταν χρησιμοποιείται για μεγάλο χρονικό διάστημα, το Cranberryne προλαμβάνει τις κυστίτιδες. Σε περίπτωση λοίμωξης του ουροποιητικού, συνδυάστε το Cranberryne με μίσχο κερασιού που έχει διουρητική δράση. Εάν τα συμπτώματα επιμένουν για περισσότερο από 3 ημέρες, συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Εφόσον δεν υφίστανται πλέον συμπτώματα, η λήψη του Cranberry προλαμβάνει τις ενδεχόμενες υποτροπές.

Σύνθεση : 

- Σκόνη μούρων βακκίνιων ( Vaccinium macrocarpon )

- Μέσος όγκου: φωσφορικό ασβέστιο

- Αντισυσσωματικός παράγοντας: στεατικό μαγνήσιο.

- Κοχύλι φυτικής προέλευσης: υδροξυπροϋλμεθυλοκυτταρίνη.